Tag: หนังโป๊

ปรางค์ทิพย์เกิดขึ้นมาโชคดีที่บิดามารดามีทรัพย์สินล้นหลาม ทั้งๆที่ดินและก็ทรัพย์สิน เรียกว่าเป็นคนรวยคนหนึ่งที่นั่งกินนอนรับประทานไปอีกสิบชาติก็ไม่หมด แต่ว่าเธอก็ขาดความรักความอบอุ่นในชีวิตครอบครัว ด้วยเหตุว่าเพียงพอสมรสมีลูกชายผู้เดียวผัวเธอก็ไม่ประสบความสำเร็จ  กระทั่งลูกชายโตเป็นชายหนุ่มเธอก็เลยส่งไปเรียนต่างประเทศ ทางบ้านของหล่อนก็เลยเหลือกันอยู่เพียงแค่สองคนเป็นตัวเธอเองกับคนครัวเป็นนางอ่อน เธอก็เลยจะต้องมองหาคนมาช่วย เนื่องจากว่าเธอจำเป็นต้องออกไปเก็บค่าใช้จ่ายในการเช่านาบ้าง ค่าใช้จ่ายในการเช่าเรือนแถวบ้าง ท้ายที่สุดก็ได้เจ้าโทนมาเป็นคนขับให้เธอ โทนเป็นเด็กวัยรุ่นที่หุ่นดีคนหนึ่ง แต่ว่าเขาก็กำเนิดในเชื้อสายคนยากจน บิดามารดาของโทนจำต้องเช่าท้องนาปรางค์ทิพย์หาเลี้ยงชีพ ปรางค์ทิพย์ออกไปเก็บค่าใช้จ่ายสำหรับเช่าทุ่งนา มองเห็นโทนเข้าก็เลยขอจากบิดามารดาของโทนมาอยู่ด้วย เขามีความซื่อสัตย์สั9ย์ต่อนายจ้างมากมายและก็เรียกปรางค์ทิพย์ว่าคุณผู้หญิงทุกคำ  ปรางค์ทิพย์นั้นเธออายุสี่สิบเศษแล้ว แม้กระนั้นยังมองสาวงามพริ้ง เพราะเหตุว่าเธอมิได้ทำงานมาก แล้วก็เธอก็เป็นคู่รักษาร่างกายแข็งแรงมากมาย หุ่นเธอก็เป็นคนงามคนหนึ่ง ผิวขาว สวย อีกทั้งให้ความสนิทสนมกับโทนเสมือนเป็น

ผมเองก่อนสมรสเคยตั้งอกตั้งใจไว้ว่า ถ้าหากผมมีภรรยาเวลาใด ผมต้องให้ได้มองเห็นภรรยาผมเอากับเพศชายผู้อื่นผมต้องการมองเห็นคุณโดนเพศชายอื่นรุม ผมตั้งอกตั้งใจไว้ว่าผมกำลังจะพูดโน้มน้าวกระทั่งคุณยอมจนได้ ผมฝังใจกับหัวข้อนี้มาตั้งนานแล้ว จนถึงได้สมรสมีภรรยาจริงๆผมกลับไม่กล้าพูดประเด็นนี้ให้เธอได้รับฟัง ด้วยเหตุว่าภรรยาผมคุณเป็นอาจารย์สอนหนังสืออยู่ที่สถานศึกษาแห่งหนึ่ง ในจังหวัดสระบุรี เป็นสถานศึกษาระดับมัธยม ส่วนผมเป็นทหารอยู่ที่จ.ชลบุรีผมจะขึ้นไปหาคุณในตอนวันหยุดเสาร์–อาทิตย์เพียงแค่นั้น ภรรยาผมคุณอาศัยอยู่บ้านน้าชายคุณ ซึ่งน้าชายคุณไปปฏิบัติงานเมืองนอก สองปีถึงจะกลับ ก็เลยให้ภรรยาผมไปอาศัยอยู่ แม้กระนั้นบอกตามจริงว่ามันไม่สบายที่พวกเราสองคนจะต้องห่างเหินกันทุกห้าวัน โดยเหตุนี้ภายหลังที่ผมสมรสกับคุณได้ไม่นาน ภรรยาผมก็ทำเรื่องขอย้ายมาสอนหนังสือที่สถานที่เรียนใดก็ได้ในเขตจ.ชลบุรีไม่นานคุณก็ได้รับการอนุญาตจากกระทรวงฯ ให้ย้ายไปสอนที่จังหวัดชลบุรี แม้จะต่างอำเภอ แต่ว่าก็ไม่ไกลจากหน่วยทหารที่ผมปฏิบัติงานอยู่ สามารถเดินทางไปตอนเช้าเย็นกลับได้ไม่ทุกข์ยากลำบาก โดยในคำบัญชาให้คุณย้ายตั้งแต่ตอนเดือน ตุลาคม ซึ่งนับเวลาจากขณะนั้น คุณมีเวลาสะสางงานที่ค้าง แล้วก็จำต้องมอบงานให้กับอาจารย์ที่จะมาสอนแทนคุณ อีกโดย

ผมก็ไม่คิดจะส่งประสบการณ์ที่เกิดขึ้น ระหว่างผมกับเด็กสาวคนหนึ่งมาให้ อ่านกันหรอกครับผม เพราะว่ามีความเห็นว่ามันเกิดเรื่องที่ไม่ถูกๆอย่างไรชอบกล แต่ว่าเพียงพอมาได้อ่านเรื่องราวที่คนอื่นส่งมารวมทั้งทำให้ผม กำเนิดความรู้สึกว่า อืม..เรื่องของผมมันก็ไม่เลวร้ายจนกระทั่งเหลือเกินแล้วล่ะ โอเค..ถ้าเช่นนั้นผมจะเล่าราวในส่วนต้นๆให้ได้ฟังกันเลย ครับผม แม้กระนั้นเรื่องของผมจะค่อนข้างจะเขียนอย่างถี่ถ้วนสักนิดสักหน่อยครับ เรื่องมันเลยยาวกว่าราษฎรเขาเขียนกัน หวังว่าคงเพียงพอรับไหวครับ นี่ขนาดแค่นึกถึง ผมก็กำเนิดอาการตึงๆตรงส่วนนั้นแล้วล่ะขอรับลองคิดดูแล้วกัน ผมก็เป็นคนไม่มีคู่รักซื้อบ้านทาวน์เฮาส์ไว้ข้างหลังนึง ซึ่งก็อยู่ชิดกับบ้านของเด็กหญิงคนนึงชื่อน้องไม่วขอรับ เย็นวันนึงภายหลังกลับมาบ้านแล้ว ผมมานั่งเล่นกีตาร์อยู่ตรงระเบียงข้างหลังบ้าน ซึ่งวันนั้นทำให้เป็นจุดเริ่มต้นความนึกคิดนอกทางนอก ทางของผม ผมจำต้องตะลึงงันเมื่อเด็กหญิงอายุ 18ปี ใบหน้าผิวพรรณเนียนมากมายแบบลูกผู้ดีทั่วๆไปนั่นแหละ มายืนรดต้นไม้ อยู่ตรงระเบียงด้านข้างผมนั่นเอง คุณคงจะกลับจากสถานศึกษาได้ไม่นานเพราะว่ายังอยู่ในชุดเสื้อผ้านักเรียน ตอนต้นผมก็ไม่คิดอะไร เพียงยิ้มให้ เพื่อแสดงความเป็นมิตรบ้านที่ดีก็เพียงเท่านั้นและก็คุณก็ยิ้มตอบ แต่ว่ายิ้มของคุณมีเสน่ห์มากมาย ผมว่าเป็นคนไหนกันแน่ก็ จะต้องถูกใจความละมุนละไมสวยของคุณแน่นอนแต่ว่าเรื่องมันไม่จบเท่านั้น เพราะว่าน้องไม่วเดินเข้ามารดต้นไม้กระถางที่อยู่ใกล้ๆกับที่ผมนั่งอยู่ กลิ่นหอมสดชื่นๆจากตัวคุณ มันให้ความรู้ความเข้าใจสึกที่ดีเลิศสุดๆสำหรับผม รวมทั้งสายตาผมก็เกินเลยเกิน

ความงามเป็นพยาบาลของโรงหมอเอกชนแห่งหนึ่ง อายุของคุณ 24 ปี ยังมิได้สมรส คืนวันนี้คุณเข้ากะกะดึกดื่นเวลา22.00 น.โดยมีสหายพยาบาลชื่อภานี อายุ 24 ปีเสมอกัน เข้ากะร่วมกันโดยคืนวันนี้ดูแลคนเจ็บห้องพิเศษที่ชั้น 7 ในขณะนี้เวลา 23.00 น.ถึงเวลาจำต้องไปดูแลคนไข้ตามห้อง(โดยมองผ่านกระจกเล็กๆหน้าห้อง) ฉันไปดูผู้ป่วยก่อนนะจ๊ะ นี จ๊ะภา สักครู่แพทย์วิชัยจะมาตรวจผู้เจ็บป่วยพิเศษฉันจะรอคอยแพทย์ที่ห้องนี้ก่อนภานีเดินมองความเรียบร้อยตามห้องพิเศษต่างก็เป็นระเบียบเรียบร้อยทุกห้องปิดไฟหมดอาศัยแสงสว่างจากทางเท้าระหว่างห้องทางด้านซ้ายและก็ด้านขวามองเห็นพี่น้องของผู้ป่วยบางห้องนอนเฝ้าผู้ป่วยอยู่บนโซฟาบางห้องนอนบนเสื่อที่จัดเตรียมมาจากบ้านบนกระทั่งมาถึงห้อง 707 ซึ่งเป็นห้องของผู้ป่วยที่จะกลับไปอยู่บ้านวันพรุ่งแล้วด้วยเหตุว่าหายปกติเพียงนอนพักฟื้นให้สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงอีก1 คืน ภานีมองผ่านกระจกข้างหน้าประตูห้องมองเห็นเสื่อปูอยูที่แม้กระนั้นไม่มีพี่น้องคนเจ็บนอนอยู่ คุณกวาดตาไปที่โซฟาก็ไม่เห็นด้วยเหมือนกันคุณก็เลยมองดูไปที่เตียงของผู้เจ็บป่วยแต่ว่าไม่เห็นเนื่องจากมีม่านบังตาที่ทุกห้องมีเพื่อไว้ใช้ตอนบังสายตากรณีผู้เจ็บป่วยจะใช้ทำธุระส่วนตัวไม่อาจจะลุกไปห้องสุขาได้คุณแล้วก็ค่อยๆบิดลูกบิดหน้าห้องเพื่อเข้าไปดูด้วยความข้องใจคุณผ่านสุขาในห้องที่เปิดอยู่ ก็ไม่เห็นพี่น้องผู้